Zarządzanie systemem KNOPPIX
Linux potrzebuje co najmniej jednej partycji, na której będzie umieszczony główny system plików (root filesystem, katalog /). Z przyczyn wydajnościowych celowe jest stworzenie partycji swap, przeznaczonej na plik pamięci wirtualnej. W starszych komputerach, których BIOS ograniczony jest do pierwszych 1024 cylindrów dysku, tworzy się małą partycję, zawierające tylko jądro systemu (i kilka wymaganych przez nie plików), tradycyjnie montowane w podkatalogu /boot. Fdisk obsługuje prawie sto typów partycji, w tym FAT. Inne popularne programy to bardziej interaktywny cfdisk, oraz obsługiwany przez wiersz poleceń sfdisk. Oprócz tego istnieje kilkanaście różnych narzędzi pracujących w trybie graficznym.
- informacje dotyczące partycji, polecenie fdisk
mount (montuje system plików) – polecenie uniksowe, które udostępnia system plików nośnika danych do obsługi przez system operacyjny. Wszystkie pliki dostępne w systemie operacyjnym Unix są zorganizowane w jednym wielkim drzewie, hierarchii plików, zakorzenionej w /. Pliki te mogą być położone na wielu urządzeniach. Właśnie polecenie mount pozwala na przyłączenie systemu plików znajdujących się na danym urządzeniu do wielkiego drzewa plików. Operacją przeciwną do montowania jest umount.
- montowanie i rozmontowywanie systemu plików, polecenia mount, umount,
uniksowy program wyświetlający informacje o wolnym miejscu na zamontowanych systemach plików. Informacje pobiera przepytując systemy plików, których adresy pobiera z mtab. W GNU/Linuksie jest to część pakietu GNU Coreutils.
- wyświetlenie ilości przestrzeni systemowej, polecenie df,
u (ang. disk usage) — uniksowe polecenie liczące użycie przestrzeni dyskowej. W systemie GNU ten program jest w pakiecie GNU Coreutils.
- sprawdzenie zajętości przestrzeni dyskowej, polecenie du,
top to program działający z poziomu konsoli, występujący w większości uniksopochodnych systemów operacyjnych wyświetlający odświeżaną listę procesów aktualnie działających w systemie. Dzięki niemu możemy monitorować to co aktualnie dzieje się w systemie. Dane te mogą być sortowane według różnych kryteriów, np. według zużywanej mocy obliczeniowej czy pamięci operacyjnej (wybór poprzez podanie odpowiedniego parametru programu). Wyświetlane są także inne dane, np. nazwa użytkownika, który uruchomił ten proces.
Monitorowanie zajętości zasobów (pamięci i procesora) - top
at - komenda systemów z rodziny Uniksa używana do ustawienia wykonania jakiegoś polecenia o zadanej godzinie w przyszłości.
at pobiera ze standardowego wejścia listę poleceń i grupuje je w pojedyncze zadanie (ang. at-job), które zostaje wykonane o zadanym czasie. Po wykonaniu żądanej sekwencji poleceń at może wysłać poprzez e-mail powiadomienie, do użytkownika który operację zlecił. Listę poleceń do wykonania można wczytać z pliku zamiast standardowego wejścia.
at używa daemona atd, który cyklicznie sprawdza listę zadań, wykonując je o oznaczonym czasie. Demon ten może być tak skonfigurowany, aby wykonywał zaplanowane zadania, tylko gdy obciążenie systemu (mierzone jako load average) jest nie wyższe niż zadany próg.
Wykonywanie zadań w określonych momentach czasowych
Polecenie: at
